انجمن کمک حقوقی و Latham & Watkins به نمایندگی از مشتریان خود تصمیمی را که امروز توسط قاضی ناحیه ایالات متحده جان کولتل در مورد دعوی قضایی مطرح شده در ژوئن گذشته که حفظ یک برنامه حیاتی بشردوستانه - وضعیت ویژه مهاجران نوجوان (SIJS) - توسط هزاران نفر صادر شد ستایش کردند. کودکان آزار دیده، رها شده یا مورد بی توجهی در ایالت نیویورک و سایرین در سراسر کشور.

مشاهده حکم (PDF)

این دادخواست که به عنوان یک دعوای دسته جمعی توسط پنج جوان که درخواست داده بودند اما توسط خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) رد شده بود، یک تغییر خط مشی سال 2018 را به چالش کشید که در آن USCIS به طور یکجانبه قانون را به گونه‌ای تفسیر مجدد کرد که عملاً از خردسالان جلوگیری می‌کرد. بین سنین 18 تا 21 سال از واجد شرایط بودن برای SIJS.

تغییر سیاست اعلام نشده آژانس، که هزاران جوان مهاجر را در سراسر کشور تحت تاثیر قرار داد، اولین بار در آوریل 2018 گزارش شد. شاکیان توسط The Legal Aid Society و Latham & Watkins نمایندگی می شوند.

بث کراوز، وکیل ناظر در واحد قانون مهاجرت در The Legal Aid گفت: «این تصمیم گسترده شکی باقی نمی‌گذارد که USCIS عمداً حقوق آسیب‌پذیرترین مهاجران جوان را نقض کرده است - کسانی که توسط والدینشان مورد آزار، نادیده گرفتن یا رها شده‌اند.» جامعه. ما از اینکه دادگاه های فدرال بار دیگر مایل به مهار سیاست های خودسرانه و دمدمی مزاجانه دولت ترامپ شده اند، احساس آرامش می کنیم.

«وظیفه ما به عنوان وکلا این است که از کسانی که بیشترین نیاز را دارند محافظت کنیم. کنگره در سال 1990 برنامه وضعیت ویژه مهاجران را برای محافظت از یک گروه آسیب پذیر ایجاد کرد - مهاجران جوانی که توسط والدین مورد آزار، نادیده گرفتن یا رها شده اند. ما از تصمیم دادگاه مبنی بر حمایت از برنامه در سطح کلاس خرسندیم. طبقه ما، متشکل از هزاران مهاجر جوان آزار دیده، رها شده یا نادیده گرفته شده، بار دیگر راهی برای شهروندی پیدا کرده است.»

به طور خاص، این شکایت موضع جدید USCIS را به چالش کشید که دادگاه های خانواده ایالت نیویورک برای جوانان 18 تا 21 سال "محاکم نوجوانان" نیستند و بنابراین مجاز به صدور دستوراتی نیستند که باید از برنامه های SIJS پشتیبانی کنند. این تغییر سیاست مغایر با یک دهه عمل بود. شاکیان با موفقیت استدلال کردند که سیاست جدید آژانس قانون رویه‌های اداری فدرال (APA) را نقض می‌کند، زیرا با قانونی که SIJS را ایجاد کرده است، مغایرت دارد و قانون نیویورک را به اشتباه تفسیر می‌کند.

پس زمینه SIJS

از سال 2008، SIJS به عنوان یک راه قانونی برای خردسالان زیر 21 سال بدون همراه، که توسط یکی از والدین یا هر دو مورد سوء استفاده، رها یا نادیده گرفته شده اند، برای دریافت اقامت دائم قانونی و راهی برای شهروندی خدمت کرده است. با این حال، تحت تغییر سیاست دولت ترامپ، افرادی که بیش از 18 سال دارند، اما هنوز 21 سال ندارند، با وجود هیچ تغییری در قانون یا مقررات مربوط به SIJS، دیگر واجد شرایط SIJS نیستند. این یک انحراف شدید از یک دهه سیاست ثابت است که در آن درخواست های SIJS که توسط مهاجران جوان بین 18 تا 21 سال که تحت سرپرستی دادگاه های خانواده نیویورک قرار می گرفتند به طور مداوم و به درستی اعطا می شد.

برای اینکه یک فرد جوان در نیویورک برای SIJS درخواست دهد، دادگاه خانواده نیویورک ابتدا باید مشخص کند که متقاضی مورد آزار، رها، نادیده گرفتن یا مورد بدرفتاری مشابه تحت قوانین ایالت نیویورک قرار گرفته است، که متقاضی نمی تواند با یک یا هر دو والدین خود متحد شود. ، و اینکه به نفع متقاضی نیست که به کشور محل تولد متقاضی بازگردانده شود. دادگاه همچنین باید اعلام کند که متقاضی وابسته به دادگاه است یا متقاضی را در اختیار سرپرست قرار دهد. سپس این سفارش به عنوان بخشی از برنامه SIJS به USCIS ارسال می شود.

بدون هیچ اعلام قبلی، USCIS تفسیر خود از قانون را از سال 2017 محدود کرد و در نهایت سیاست جدید خود را در فوریه 2018 مستند کرد. تغییر خط مشی مقرر می‌کرد که در مواردی که متقاضیان بالای 18 سال دارند، دیگر واجد شرایط نیستند، به نادرستی استدلال می‌کند که اختیارات دادگاه ایالتی این سیاست جدید تأثیر عملی این داشت که جوانان مهاجر را از این فرصت برای تنظیم وضعیت مهاجرت خود محروم می‌کرد و باعث عدم اطمینان، اضطراب و سایر آسیب‌های شدید به کودکانی شد که طبق تعریف قبلاً دچار آسیب‌های روحی شده‌اند. همانطور که دادگاه منطقه ای ایالات متحده برای ناحیه جنوبی نیویورک تشخیص داد، موقعیت جدید آژانس هیچ مبنای قانونی نداشت.