خونسرد بمان. بپرسید: "آیا من بازداشت می شوم؟" اگر نه: ​​"آیا آزاد هستم که بروم؟"

وقتی متوقف می شوید، می ترسید. اما ترس شما را کنترل نمی کند. تو کنترلت میکنی پس فرار نکن آنها می بینند که شما فرار می کنید، آنها احساس گناه می کنند.

دست های خود را بیرون و قابل مشاهده نگه دارید. زیرا آنها تصور می کنند که شما یک سلاح دارید. هیچ دلیلی به آنها ندهید که دلیل خود را بیرون بکشند.

به جستجوها رضایت ندهید

آنها سعی می کنند شما یا چیزهایتان را جستجو کنند؟ شما می توانید بگویید: "من با این جستجو موافقت نمی کنم" شما در دادگاه به پایان می رسید؟ وکیل شما قدرت بیشتری دارد.

پلیس ها می توانند دروغ بگویند سوالات به نظر می رسد خاموش؟ میتونی ساکت بمونی فقط بگویید "من می خواهم سکوت کنم."

بر اساس قانون حق دانستن، اگر شما را متوقف کردند اما دستگیر نشدید، می توانید از یک افسر NYPD کارت خود را بخواهید. مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند؟ آن شماره نشان را دریافت کنید. سپس یک هیئت بررسی شکایات ملکی (CCRB) گزارش.

سطوح مختلفی از ایستگاه های پلیس وجود دارد. پلیس می تواند برای مدت کوتاهی شما را متوقف کند تا بدون شک معقول سؤالاتی بپرسید. این یک "درخواست اطلاعات" است. آنها ممکن است درخواست شناسنامه کنند اما شما ملزم به نشان دادن آن نیستید.

بازداشت شدن یک سطح بالاتر است. برای بازداشت شما، یک پلیس به سوء ظن منطقی نیاز دارد. بنابراین با پرسیدن اینکه آیا در بازداشت هستید یا خیر، به وضوح نشان می دهید که می دانید چه خبر است.

لازم نیست بازش کنی از در بسته با آنها صحبت کنید. پلیس اجازه ندارد بدون حکم یا اورژانس شناخته شده وارد خانه شما شود. می توانید از آنها بخواهید که حکم را زیر در بگذارند تا مطمئن شوید که توسط قاضی امضا شده است. 

این امکان وجود دارد که آنها به چیزی پاسخ دهند که به راحتی قابل رفع است، مانند شکایت از نویز. اگر اینطور باشد، آنها همچنان اجازه ورود یا جستجوی خانه شما را ندارند. می توانید بگویید: "افسر، بدون حکم نمی توانی وارد شوی."