Munonyedi "Mun" Clifford، وکیل مسئول دفتر مسکن در سراسر شهر کمک های حقوقی، توسط یک مادر مجرد بزرگ شد که سخت مبارزه کرد تا اجاره خانه را بپردازد و 4 فرزندش را از مدرسه بگذراند. در جوانی، مادرش را دید که در حال مذاکره برای خروج از یک پرونده اخراج، و مبارزه با توقیف خانه‌ای که در استاتن آیلند خریداری کرده بود. اینها تجربیات تکوینی بود.

مون گفت: "فکر کردم چقدر افتضاح بود که او مجبور شد تمام این ماجرا را خودش طی کند." "این مرا به این فکر انداخت که بعد از دانشگاه چه کاری می توانم انجام دهم تا بتوانم به افرادی مانند مادرم کمک کنم."

زمانی که در دانشکده حقوق تحصیل می کرد، داوطلبانه در خدمات حقوقی استاتن آیلند در پروژه دفاع از صاحبان خانه خود شروع به کار کرد، جایی که وکلای دادگستری به خانواده های کم درآمد کمک می کردند تا تغییراتی در وام های گران قیمت خود دریافت کنند، برنامه ای در دوره اوباما که به مالکان خانه کمک کرد تا از توقیف اموال خودداری کنند.

مون کار خود را در Legal Aid به‌عنوان وکیل کارمند در دفتر حقوقی جامعه هارلم در سال 2011 آغاز کرد. او شاهد اثرات حرص و طمع، نجیب‌سازی و اعمال غارتگرانه بر جوامع رنگین پوست کم‌درآمد بوده است که به تقویت او کمک کرده است. تعهد به مبارزه برای عدالت نژادی و مسکن.

مطالعات زیادی در مورد تأثیر بی ثبات کننده اخراج - به ویژه در افراد رنگین پوست وجود دارد. اگر بگوییم که وکلای مسکن با نگه داشتن خانواده ها در خانه هایشان جان افراد را نجات می دهند، سخنی بیش از حد نخواهد بود.

تا سال 2017، نیویورکی‌ها وکالت تضمینی در دادگاه مسکن در جریان رسیدگی به اخراج نداشتند و مستاجران کم‌درآمد با مالکان قدرتمند و وکلای آنها مخالفت کردند. زمانی که قانون حق برخورداری از وکیل تصویب شد، در قالب وکالت به این مستاجران امیدوار شد. مون پروژه خدمات حقوقی گسترده (ELS) را در منهتن رهبری کرد. ELS تکرار اولیه برنامه حق برخورداری از وکیل بود. او همچنین به عنوان معاون مدیر حقوق مسکن در خدمات حقوقی کوئینز خدمت کرد.

در حالی که قطعا دردسرهای زیادی وجود دارد، برنامه حق مشاوره بسیار مؤثر است. مستاجرینی که دارای وکیل در دعوای تخلیه هستند کمتر مورد حکم تصرفی قرار می گیرند، احکام پولی در این موارد کمتر از مواردی است که مستاجر وکالت ندارد و این مستاجرین کمتر حکم تخلیه را دارند. در برابر آنها علاوه بر این، مستاجرینی که توسط وکلا نمایندگی می‌شوند، تقریباً تضمین می‌شوند که در خانه بمانند.

رکود اقتصادی ناشی از همه‌گیری COVID-19 و حمایت‌های تخلیه در حال انقضا باعث شده است که روند تخلیه در شهر نیویورک افزایش یابد و از ظرفیت ارائه‌دهندگان خدمات مانند Legal Aid برای ارائه نمایندگی به همه مستاجرینی که به وکیل نیاز دارند، فراتر رفته است. نتیجه این است که نیویورکی های کم درآمد در دادگاه مسکن بدون وکیل ظاهر می شوند.

Legal Aid مکرراً از اداره امور دادگاه ایالت نیویورک خواسته است تا با محدود کردن پرونده های تخلیه در سطحی که با ظرفیت ارائه دهندگان خدمات حقوقی مطابقت داشته باشد، به این بحران عدم وکالت پایان دهد و اطمینان حاصل شود که همه مستاجران واجد شرایط با یک وکیل همراه هستند.