خورخه لما رودریگز که در بروکلین از والدین کم درآمد اکوادوری متولد و بزرگ شد، از نزدیک شاهد موانع اقتصادی، زبانی و بوروکراتیکی بود که برای خانواده‌های مهاجر نیویورک به وجود می‌آمد. او به عنوان یک رسیدگی کننده پرونده های حقوقی در واحد اصلاح قانون مدنی ما، اکنون می تواند به افرادی از جوامع مشابه کمک کند. در دو سالی که خورخه در انجمن کمک های حقوقی کار می کند، کار خود را عمیقاً رضایت بخش و شخصی می یابد، اما به سختی آسان است.

او با مقایسه وضعیت کنونی جوامع مهاجر با چالش هایی که در دولت قبلی با آن مواجه بودند، می گوید: «الان بهتر است، اما هنوز خوب نیست». همانطور که خورخه توضیح می دهد، جوامع مهاجر "ترس بی سابقه ای" را تجربه می کردند، زیرا آنها نگران احتمال حمله ICE به خانه های آنها، دستگیری و اخراج اعضای خانواده خود بودند. او می‌گوید: «ترس تا حدودی فروکش کرده است، اما مانند همه مشتریان ما، همه‌گیری کووید-19 مجموعه جدیدی از مشکلات را به‌ویژه در مورد دسترسی به مزایای دولتی ایجاد کرد. برای نیویورکی‌های مهاجر - به‌ویژه افراد بدون مدرک - هدایت یک سیستم رفاهی پیچیده‌تر به یک کار دشوارتر تبدیل شد.

خیلی خوب بود که بتوانم از طرف خانواده مهاجری مثل خانواده من مداخله کنم. این نمونه ای از این است که چرا من این کار را دوست دارم و چرا می خواهم به انجام آن ادامه دهم.

خورخه به ویژه یکی از مشتریان را به یاد می آورد که به اشتباه از دریافت مزایا محروم شده بود. مشتری که از آمریکای لاتین فرار کرده و با دختر 11 ساله خود در نیویورک زندگی می کند، در طول 19 ماه چندین بار برای دریافت مزایا درخواست داد. هر بار، او شخصاً درخواست داد و خطر ابتلا به کووید-XNUMX را گرفت و بارها و بارها، آژانس به اشتباه درخواست او را رد کرد. خورخه و همکارانش وارد عمل شدند و از آژانس خواستند تا یک برنامه تلفنی ارائه دهد تا مشتری بتواند با خیال راحت از خانه درخواست دهد، که منجر به تایید شد. خورخه می‌گوید: «این من را به یاد دوران کودکی‌ام انداخت و زمانی که دولت خانواده‌ام را شکست داد. "خوب بود که بتوانم از طرف خانواده مهاجری مثل خانواده من مداخله کنم. این نمونه ای از این است که چرا من این کار را دوست دارم و چرا می خواهم به انجام آن ادامه دهم.»