دو نوع مشارکت وجود دارد:
A مشارکت عمومی (GP) دو یا چند نفر است که یک کسب و کار را با هم دارند و اداره می کنند. در یک پزشک عمومی:
- تمام بدهی ها و بدهی های کسب و کار، بدهی ها و بدهی های شخصی مشترک و انفرادی مالکان (به نام "شرکای عام") است.
- درآمد کسب و کار از طریق اظهارنامه مالیاتی شخصی مالکان گزارش و مشمول مالیات می شود.
- کلیه دارایی های تجارت از دارایی های شرکای تضامنی است که مشمول سایر بدهی های شرکای تضامنی می باشد.
- اگر قرارداد شراکتی وجود نداشته باشد که خلاف آن را فراهم کند، تجارت فقط تا زمانی وجود دارد که یکی از شرکا فوت نکرده یا بازنشسته نشده باشد، یا رویدادی برای انحلال رخ ندهد.
A مشارکت محدود (LP) یک سازمان تجاری است که دارای دو سطح مالکیت است: باید حداقل یک شریک عمومی و یک شریک با مسئولیت محدود داشته باشد. امور LP توسط شریک یا شرکای کل انجام می شود و شرکای محدود هیچ کنترلی بر اداره تجارت ندارند. در یک LP:
- کلیه بدهی ها و بدهی های تجاری، بدهی ها و بدهی های شخصی مشترک و فردی شریک یا شرکای کل است. شرکای با مسئولیت محدود تا میزان سرمایه گذاری خود در شرکت تضامنی مسئول هستند.
- کلیه دارایی های تجارت از دارایی های شرکای ضامن (مالکین) است و ممکن است مشمول سایر بدهی های شرکای تضامنی باشد.
GPs باید باشد، و LPs باید، که با توافقی بین شرکا تشکیل شده است و آنچه را که از هر شریک از نظر تجارت انتظار می رود پوشش می دهد. LP ها همچنین باید گواهی مشارکت محدود را ارسال کنند، اطلاعات مربوط به گواهی اولیه مشارکت محدود را در روزنامه های شناخته شده در ایالت نیویورک منتشر کنند، و سوگندنامه انتشار را به وزارت امور خارجه ایالت نیویورک ارسال کنند.
هر دو نوع مشارکت باید یک گواهی نام فرضی را با تشکیل پرونده نزد منشی شهرستان(های) که کسب و کار در آن فعالیت می کند، ثبت کنند.
درآمد حاصل از پزشکان عمومی و پزشکان عمومی از طریق اظهارنامه مالیاتی شخصی شرکا گزارش و مشمول مالیات می شود.