در نیویورک، شما حق دارید در آپارتمان خود با اقوام نزدیک (مانند والدین، فرزندان یا خواهر و برادر) زندگی کنید. اینکه آیا شخص دیگری می تواند با شما زندگی کند بستگی به تعداد افراد در اجاره شما دارد. اگر فقط یک مستاجر در اجاره وجود دارد و آپارتمان محل اصلی زندگی شما است، همچنین می توانید با شخص دیگری که با شما فامیل نیست و فرزندان تحت تکفل آن شخص زندگی کنید. اگر در اجاره نامه بیش از یک مستاجر وجود داشته باشد، تعداد مستاجران و هم اتاقی ها نمی تواند از تعداد افرادی که به عنوان مستاجر در اجاره نامه ذکر شده اند بیشتر شود. اجاره نامه شما نمی تواند حقوق شما را تحت قانون هم اتاقی محدود کند.

اگر صاحبخانه شما طبق قانون هم اتاقی حق شما را برای داشتن هم اتاقی انکار کند، می توانید از صاحبخانه خود به دلیل تخلف شکایت کنید. این می تواند منجر به این شود که دادگاه برای هر گونه ضرر مالی ناشی از اقدامات صاحبخانه، هزینه های دادگاه و هزینه های وکالت بسته به شرایط اجاره شما، غرامتی را برای شما تعیین کند.

ظرف 30 روز پس از نقل مکان هم اتاقی خود، باید به صاحبخانه خود نام آنها را اطلاع دهید. صاحبخانه شما می تواند نام هم اتاقی شما و سن افراد خردسال در آپارتمان را درخواست کند. از آنجایی که هم اتاقی شما در اجاره نیست، صاحبخانه نباید از آنها درخواست اعتبار کند. به یاد داشته باشید، به عنوان مستاجر در اجاره، مسئولیت کامل پرداخت کل اجاره به عهده شما باقی می ماند.

شما و هم اتاقی تان ممکن است به امضای قرارداد هم اتاقی فکر کنید که در آن مواردی مانند مدت اقامت، اجاره، خدمات آب و برق، استفاده و نگهداری از مناطق مشترک، سیگار کشیدن و موسیقی بلند را تعیین می کنید.

اگر در یک آپارتمان اجاره‌ای زندگی می‌کنید، نمی‌توانید از هم اتاقی‌تان بیشتر از سهم اجاره‌ای هزینه کنید. به عنوان مثال، اگر دو نفر در آپارتمان زندگی می کنند، می توانید فقط نیمی از کل اجاره آپارتمان را از هم اتاقی خود دریافت کنید.

اگر یارانه مسکنی دارید که به شما کمک می کند اجاره خانه خود را بپردازید، باید قبل از اجازه دادن به هر کسی، قوانین برنامه را بررسی کنید. ممکن است قبل از اینکه شخصی با شما نقل مکان کند، به اجازه نیاز داشته باشید و باید هر گونه درآمدی را که دریافت می کند گزارش دهید. سهم اجاره شما می تواند افزایش یابد.

ابتدا، مشکل را مستقیماً با هم اتاقی خود مطرح کنید و راه های حل آن را بررسی کنید. اگر کار نکرد، با توافقنامه هم اتاقی خود مشورت کنید و ببینید آیا مشکلی که با آن روبرو هستید را برطرف می کند یا خیر. توافق بر روابط شما با هم اتاقی حاکم است.

همچنین می توانید میانجیگری را امتحان کنید. میانجی ها برای کمک به مردم در حل مناقشات و شهر نیویورک آموزش دیده اند خدمات میانجیگری رایگان دارد.

اگر مشکلات شما حل نشد، ممکن است بخواهید هم اتاقی خود را ترک کند. شما نمی توانید قفل ها را عوض کنید، وسایل هم اتاقی های خود را بردارید، یا کاری انجام دهید که هم اتاقی خود را مجبور به ترک خانه کنید. اگر هم اتاقی شما از خروج امتناع کرد، باید از مراحل دادگاه برای حذف هم اتاقی خود استفاده کنید.

اطلاعات این سند توسط The Legal Aid Society فقط برای مقاصد اطلاعاتی تهیه شده است و مشاوره حقوقی نیست. هدف از این اطلاعات ایجاد رابطه وکیل و مشتری نیست و دریافت آن به منزله رابطه وکیل و مشتری نیست. شما نباید بدون داشتن مشاور حقوقی حرفه ای به هیچ اطلاعاتی عمل کنید.